**روزه حرام**

*

*

روزه های حرام:

مسأله ۱۴۶۲- دو روز از سال روزه ‏اش حرام است: عيد فطر (اوّل ماه شوّال) و عيد قربان (دهم ماه ذى ‏الحجّه).

***

روزه مستحبی زن و فرزند بدون اذن:

مسأله ۱۴۶۳- روزه گرفتن زن (روزه مستحبّى) در صورتى كه حقّ شوهرش از بين برود بدون اجازه او جايز نيست، و اگر حقّ او از بين نرود نيز، بنابر احتياط واجب بايد با اجازه شوهر باشد، همچنين روزه مستحبّى اولاد اگر اسباب اذيّت پدر و مادر شود جايز نيست، ولى اجازه گرفتن از آنها لازم نمى ‏باشد.

***

تشخیص ضرر:

مسأله ۱۴۶۴- كسى كه مى ‏داند روزه براى او ضرر دارد بايد روزه را ترك كند و اگر روزه بگيرد صحيح نيست، همچنين اگر يقين ندارد امّا احتمال قابل توجّهى مى‏ دهد كه روزه براى او ضرر دارد، خواه اين احتمال از تجربه شخصى‏ حاصل شده باشد يا از گفته طبيب متدین و مورد اعتماد.

***

با تجربه دریافته روزه ضرر ندارد:

مسأله ۱۴۶۵- اگر طبيب بگويد روزه ضرر دارد امّا او با تجربه دريافته است كه ضرر ندارد، بايد روزه بگيرد و در صورت معلوم نبودن ضرر، مى ‏تواند يكى دو روز تجربه كند و بعد طبق دستور عمل نمايد.

***

بعد از مغرب فهمیده روزه برایش ضرر داشته:

مسأله ۱۴۶۶- هرگاه عقيده ‏اش اين بود كه روزه براى او ضرر ندارد و روزه گرفت و بعد از مغرب فهميد روزه براى او ضرر داشته، احتياط مستحب آن است كه قضاى آن را به جا آورد.

***

روزه یوم الشک به قصد اول ماه:

مسأله ۱۴۶۷- روزى كه انسان شك دارد كه آخر ماه شعبان است يا اوّل ماه رمضان، اگر مى‏ خواهد روزه بگيرد بايد به قصد آخر شعبان باشد و اگر به نيّت اوّل ماه رمضان روزه بگيرد حرام و باطل است.

***

روزه های مکروه:

مسأله ۱۴۶۹- روزه روز عاشورا مكروه است، همچنين روزى كه انسان شك دارد روز عرفه است يا عيد قربان و روزه ميهمان بدون اجازه ميزبان نيز كراهت دارد.

***

روزه بیمار و قضای آن:

در صورتى كه بر اثر عذر شرعی نتواند روزه بگیرد، و همان عذر یا عذر شرعی دیگر که بلافاصله پس از آن عذر حاصل شده تا ماه رمضان سال بعد ادامه داشته باشد قضا هم ندارد، ولى بايد براى هر روز فقيرى را سير كند. و اگر عذرش برطرف شود فقط قضاى آن را بجا آورد، و چنانچه تا ماه رمضان سال بعد قضاى آن را بجا نياورد هم قضا دارد و هم سير كردن فقير لازم است.